Yazar: Ragıp Zarakolu

“Ermeni Soykırımı’nı ilk olarak annemden duydum. Annem “İçinde biz ağlıyoruz, dışarıda ise Ermeniler ağlıyor” diye söylüyordu. Annem bir eşraf kızıydı Niksar’da. 1915 Mayıs ayında babası Rusya’ya yapılan savaştan kaçan mültecilere yardım götürürken salgın halinde olan bir hastalığa yakalanıyor. O sıralarda ölüm döşeğinde. Ama aynı günlerde Ermeniler de dışarıda ağlıyor. Onları da toplamışlar tehcire çıkarıyorlar. Zaten tehcire çıkardıktan hemen sonra Kelkit havzasında bir bataklıkta toplu olarak katlettiler o Ermenileri. Annemin o lafı etmesinin sebebi işte bu olaydı.”